Parterowe domy z bali z 1878 roku (w innych źródłach 1877) z zapleczem gospodarczym i ogrodem, są wpisane na listę zabytków kultury.

Domy z bali o dwutraktowym układzie na murowanej podmurówce tworzą cztery identyczne jednostki mieszkalne z osobnym wejściem, z których dwa są wyposażone w zadaszoną werandę, a każdy z mieszkań stanowił samodzielną zamkniętą jednostkę z własnym zewnętrznym zapleczem.

Całkowita powierzchnia jednej jednostki mieszkalnej wynosi 32 m², a całkowita powierzchnia domu to 204 m². Jednostka mieszkalna składała się z wejścia, korytarza, pokoju dziennego, kuchni i komory. Każde mieszkanie zawierało piwnicę pod przedsionkiem i komorą, do mieszkania należała jedna czwarta strychu oddzielona od pozostałych przegrodą. W osobnej szopie z desek podzielonej na dwie połowy znajdował się skład drewna i węgla, chlew i sucha toaleta. Do mieszkań należał także ogródek do uprawy warzyw i ziemniaków oraz hodowli drobnych zwierząt gospodarskich.